Μιζέρια και Καφρίλα

Φάνηκε από πριν ότι θα ζούσα περιπέτεια. Ξεπρόβαλε με μεγάλη ταχύτητα από την υπόγεια διάβαση και σταμάτησε 10 μέτρα μετά τη στάση. Ξεκίνησε πριν προλάβω να πατήσω στέρεα κι έτσι προσγειώθηκα ανώμαλα στα καθίσματα ακριβώς μπροστά στα σκαλοπάτια της εισόδου. Κατά την προσφιλή τους τακτική η έκδοση των εισητηρίων άρχισε λίγο μετά την Αγία Παρασκευή και στη συνέχεια κοίταζαν με βλέμα αρπακτικού:

"Άλλος για εισητήριο! Μα τέσσερις δεν μπήκαν (μονολογεί) που είναι ο τελευταίος;"

Στη συνέχεια συναντά τη Λίτσα που είναι συνάδελφος:

"Τι τα κάνεις ρε Λίτσα τα δίλεπτα; Έχω μαζέψει ένα σωρό και αυτοί οι επιβάτες δεν τα θέλουνε για ρέστα, τσακώνομαι καθημερινά ..."

Στο μεταξύ ο οδηγός δοκιμάζει τα όρια του λεωφορίου: σε μια παρατεταμένη δεξιά στροφή  και σαν συνέπεια της οριακής πρόσφυσης των ελαστικών στο οδόστρωμα, πέτυχε την μέγιστη δυνατή φυγόκεντρο. Μετά την έξοδο της στροφής και την επαναφορά του αμαξώματος στη μηδενική κλίση, μια ηλικιωμένη κυρία σηκώνεται και ασθμαίνοντας πατά βιαστικά το κουμπί για το σήμα της στάσης. Η απόσταση από το προκαθορισμένο σημείο της στάσης ήταν αρκετή όμως η ορμή του οχήματος τεράστια. Η αντίδραση του οδηγού στον ήχο:

"Καλά! Τώρα το θυμήθηκες;! Στο διάολο ..."

Το σχόλιο έχει σαν αποτέλεσμα να ξεπεράσει το σημείο της στάσης και κατά το απότομο φρενάρισμα η αρχή διατήρησης της αδράνειας στέλνει την ηλικιωμένη στη αγκαλιά του εισπράκτορα και τον εισπράκτορα στην πλάτη ενός καθίσματος. Οι εισπράκτορες μάλλον περνούν ειδική εκπαίδευση: ατάραχος βοηθά την ηλικιωμένη και στη συνέχεια φωνάζει στον οδηγό (αφού πρώτα γραπώθηκε γερά από τη λαβή):

"Πάμε!"

Αν το λεωφορείο είχε δύο ρόδες σίγουρα θα έκανε σούζα. Η απόλαυση του οδηγού ολοκληρώθηκε με το άναμα ενός τσιγάρου.

Oracle Java installation on Centos 6.2

I have just successfuly installed the latest Oracle Java package in a fresh Centos 6.2 amd64 system:

• Downloaded the latest rpm from the oracle website
• chmod +x jre-6u30-linux-x64-rpm.bin
• ./jre-6u30-linux-x64-rpm.bin
• update-alternatives --install /usr/bin/java java /usr/java/latest/bin/java 1
• update-alternatives --config java
• selected the oracle java thing

For the firefox java plugin the following suffice:

• update-alternatives --install /usr/lib64/mozilla/plugins/libjavaplugin.so libjavaplugin.so.x86_64 /usr/java/latest/lib/amd64/libnpjp2.so 1
• update-alternatives --config libjavaplugin.so.x86_64
• select the oracle java thing

The above steps are reported here just for my reference as I am constantly trying to remember the update-alternatives syntax. 

Στέλιος

Προαντιπαραπροχθές πήγαμε στο ένα πετ σοπ του Πικερμίου για να πάρουμε ένα χρυσόψαρο για το μικρό. Μετά τον εγκάρδιο χαιρετισμό του καταστηματάρχη μας σνόμπαρε τελείως όταν του είπαμε ότι θέλουμε χρυσόψαρο και γυάλα.

"Πφφφ! ... χρυσόψαρο! ... και γυάλα!!!"

είπε με τόσο έντονη αηδία που με έκανε να του χαμογελάσω συγκαταβατικά όταν κανονικά θα ήθελα να τον βρίσω και όπως πάντα αυτός το πήρε σαν πρόσκληση να συνεχίσει το μπουλούστισμα (Ναξιώτικος όρος, δεν είμαι σίγουρος για την ορθογραφία, το αναφέρω για να σωθεί η ντοπιολαλιά, σημαίνει ότι κάποιος πάει να σου πασάρει κάτι που δεν χρειάζεσαι εξυμμνώντας ταυτόχρονα την ποιότητα και την αξία του).

"Γυάλα! τσ τσ τσ! Αυτό που χρειάζεσαι είναι αυτό το έντρι λέβελ ενυδρείο με τα εξής συμπαρομαρτούντα και αυτά τα παπαφλόξ"

(χημικά που εξουδετερώνουν το πεχά και δημιουργούν οικοσύστημα μικροβίων για να νιώθει το, φυσικά μη χρυσόψαρο, ψάρι ότι συνεχίζει να βόσκει στον Ινδικό ωκεανό).

Εντωμεταξύ, ενώ τα έλεγε όλα αυτά ξεπακετάριζε το ενυδρείο και τοποθετούσε μέσα τα διάφορα παρελκόμενα. Μελετημένη κίνηση για να αυξήσει την ψυχολογική πίεση αφού έβλεπε ότι ο μικρός χοροπήδαγε από ανυπομονησία.

"Δεν ξέρω εγώ, πάρτο πανω σου ..."

λέει η Ελένη οπότε ο τύπος γκάζωσε περισσότερο:

"Θα πάρεις λοιπόν αυτά τα τροπικά ψάρια και θα είσαι άρχοντας"!

Συνολικό κουστούμι 100 ευρώ και βάλε.

"Σας ευχαριστούμε για τις πληροφορίες"

είπαμε στην έξοδο και φύγαμε με το μικρό με 10 πήχες μούτρα μέχρι το πάτωμα.

Το άλλο πετ σοπ όμως είχε μια πολύ καλή πωλήτρια που αμέσως μας έδωσε τον ταπεινό Στέλιο και την ευτελή γυάλα. Μαζί και το φαί του Στέλιου για ένα αιώνα και βάλε.

Επιπτώσεις της κακής χρήσης των κομμάτων

Τα κόμματα, είναι αυτά που χωρίζουν και περισσότερο η κακή χρήση των κομμάτων. Και αυτό φαίνεται, μεταφορικώς, από το εξής «νόστιμο» γεγονός, που συνέβη τα χρόνια του «Διχασμού».

Τότε, στον Εθνικό Διχασμό, γύρω στο 1915-16, όταν έρχονταν οι βενιζελικοί στα πράγματα, έστελναν τους βασιλικούς στην πλατεία Κλαυθμώνος και όταν έρχονταν οι βασιλικοί έστελναν τους βενιζελικούς. Την περίοδο αυτή λοιπόν, στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε μ' ένα μουλάρι, σ' ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο.

Στο δρόμο που επήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά: «Δεν μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; βενιζελικός ή βασιλικός;». «Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης. «Α, το γαϊδούρι...» σχολίασε ο επιθεωρητής. Ο αγωγιάτης όμως ήταν βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στον δάσκαλο την στιχομυθία. «Το και το δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι».

Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά τον δάσκαλο για το ποιο είναι το μάθημα της ημέρας. «Τα σημεία της στίξεως», απαντά ο δάσκαλος. "Ας δούμε λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά", λέει ο επιθεωρητής. Ο δάσκαλος σήκωσε ένα μαθητή, τον Σήφη, στον πίνακα και του είπε να γράψει την φράση:

"Ο επιθεωρητής είπε, (κόμμα) ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι (τελεία).''

Αφού το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος: "Ποιος είναι παιδί μου, γαϊδούρι;". "Ο δάσκαλος", ψέλλισε ο μαθητής. "Και ποιος το είπε;". "Ο επιθεωρητής, κύριε". "Ωραία", είπε ο δάσκαλος; "σβήσε τώρα το κόμμα και βαλ' το αλλιώς".

''Ο επιθεωρητής, (κόμμα) είπε ο δάσκαλος, (κόμμα) είναι γαϊδούρι".

Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος: "Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;". "Ο επιθεωρητής", απαντά δειλά ο μαθητής. "Και ποιος το είπε;". "Ο δάσκαλος", απαντά ο μαθητής. Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει:

"Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα. Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή και πότε τον δάσκαλο".

Γι' αυτό γέμισε και η Βουλή κόμματα με «γομάρια», όπως προσφάτως ακούστηκε από το «σεπτό» βήμα της.

Νεοέλληνας και Εθνική συνείδηση

Αντιγράφω από τη LiFO κάτι που διάβασα και αντικατοπτρίζει τις σκέψεις μου και τους προβληματισμούς μου για το αδιέξοδο που φαίνεται να υπάρχει στην Ελλάδα: 

Το μεγαλύτερο κακό του Έλληνα είναι η οικογένεια. Ο Νεοέλληνας δεν παραδέχεται ότι ανήκει σε ένα κοινωνικό σύνολο, αλλά μόνο στην οικογένειά του. Υπάρχει, λοιπόν, απουσία κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς ο Έλληνας κυνηγάει μόνο το συμφέρον του, το προσωπικό και της οικογένειάς του. Λόγω της υπερβολικής σημασίας που δίνει στο θεσμό της οικογένειας, ξεχνάει ότι είναι συνάμα υπεύθυνος και για τους συμπολίτες του και για τη χώρα γενικά. Ακόμα και οι αγανακτισμένοι" δεν κατάφεραν ν' αποκτήσουν στόχους, καθώς ο λόγος της αγανάκτησης του καθενός ήταν καθαρά προσωπικός (με εξαιρέσεις φυσικά).

A Roundup of 10 Django Tutorials | blogfreakz.com

A Roundup of 10 Django Tutorials | blogfreakz.com

How To Tie a Shoelace Really Fast

Λοιπόν, δύο σε ένα: και δοκιμάζω τα κουμπιά του Google Chrome και σας δείχνω φοβερό τρόπο για να δένετε κορδόνια.

YouTube - How To Tie a Shoelace Really Really Fast